تشریح مواد 337تا 339قانون مجازات اسلامی
جایگاه دیه در نظام حقوقی ایران 
یک استاد رشته حقوق دانشگاه، گفت: بر اساس ماده 338قانون مجازات اسلامی هرگاه شخصی را که شبانه از منزلش خوانده و بیرون برده‌اند مفقود شود، دعوت کننده ضامن دیه اوست مگر اینکه ثابت کند دیگری او را کشت و نیز اگر ثابت شود که به مرگ عادی یا علل دیگری در گذشته چیزی برعهده دعوت کننده نیست.
سید محمد جعفر هاشمی در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منطقه کرمانشاه، در ادامه بحث اشتراک در جنایت، اظهارکرد: در ماده 338قانون مجازات اسلامی اصل بر مسئولیت کیفری و مدنی شخصی است که دیگری را شبانه از منزلش فراخوانده و دعوت شونده مفقود یا کشته شود مگر اینکه ثابت شود که به مرگ عادی، قهری یا بدون اراده و دخالت دعوت کننده فوت کرده باشد مانند مرگ در اثر رانش زمین، زلزله، سیل، رعد و برق و غیره که در این صورت هیچ‌گونه مسئولیتی متوجه دعوت کننده نیست.
وی افزود: ماده 337قانون مجازات اسلامی مقرر می دارد هرگاه دو وسیله نقلیه در اثر برخورد باعث کشته شدن سرنشینان شود، در صورت شبه عمد، راننده هر یک از دو وسیله نقلیه ضامن نصف دیه تمام سرنشینان خواهد بود و در صورت خطای محض عاقله هر کدام عهده دار نصف دیه تمام سرنشینان می باشد و اگر برخورد یکی از آن دو شبه عمد و دیگری خطای محض باشد ضمان بر حسب مورد پرداخت خواهد شد. هاشمی تصریح کرد: با استناد به ماده 339قانون مجازات اسلامی، هرگاه کسی در معبر عام یا هر جای دیگری که تصرف در آن مجاز نباشد، چاهی بکند یا سنگ یا چیز لغزنده ای بر سر راه عابران قرار دهد یا هر عملی که موجب آسیب یا خسارت عابران گردد انجام دهد عهده دار دیه یا خسارت خواهد بود ولی اگر این اعمال در ملک خود یا در جایی که تصرفش در آن مجاز است واقع شود عهده دار دیه یا خسارت نخواهد بود.
منبع :اتحادیه کانون های وکلای دادگستری ایران